تانكر هاي آب برجي

برج تانكر آب سازه اي بلند است كه از يك مخزن آب ساخته شده در ارتفاع كافي براي تحت فشار قرار دادن سيستم توزيع آب براي توزيع آب آشاميدني، و تأمين فضاي اضطراري براي حفاظت از آتش ساخته شده است. در بعضي جاها از اصطلاح ايستاده براي تعويض برج تانكر آي استفاده مي شود. برج هاي آب از جنس هاي مختلفي ميتوانند باشند غالباً در كنار مخازن سرويس هاي زيرزميني يا سطحي فعاليت مي كنند، و آب تصفيه شده را در نزديكي محل استفاده خود ذخيره مي كنند. مخزن آب كامپوزيتي يكي از بهترين گزينه ها براي ساخت تانكرهاي برجي است.

انواع برج مخزن آب

ساير انواع برج هاي آب فقط مي توانند آب خام (غير قابل شرب) را براي حفاظت در برابر آتش سوزي يا اهداف صنعتي ذخيره كنند و ممكن است لزوماً به يك منبع آب عمومي وصل نشوند.

برج هاي آب قادر به تأمين آب حتي در حين قطع برق هستند ، زيرا آنها به فشار هيدرواستاتيك توليد شده توسط ارتفاع آب (به دليل گرانش) متكي هستند تا آب را به سمت سيستم هاي توزيع آب خانگي و صنعتي سوق دهند. با اين حال ، آنها نمي توانند آب را براي مدت طولاني بدون برق تأمين كنند، زيرا به طور معمول يك پمپ براي پر كردن مجدد برج مورد نياز است.

يك برج آب همچنين به عنوان يك مخزن براي كمك به نيازهاي آب در زمان استفاده اوج استفاده مي شود. سطح آب در برج به طور معمول در ساعات اوج استفاده روزانه سقوط مي كند و سپس يك پمپ آن را در طول شب دوباره جمع مي كند. اين فرآيند همچنين از يخ زدگي آب در هواي سرد جلوگيري مي كند ، زيرا برج دائماً تخليه و مجدداً تخليه مي شود. براي افزايش طول عمر تانكرهاي برجي ميتوان از مخازن آب گالوانيزه هوايي نيز استفاده نمود.

اشكال مختلف تانكرهاي برجي

اگرچه استفاده از مخازن ذخيره آب بالا از زمان هاي بسيار قديم به اشكال مختلف وجود داشته است ، اما استفاده مدرن از برج هاي آب براي سيستم هاي آبرساني عمومي تحت فشار در اواسط قرن نوزدهم توسعه يافته است ، زيرا پمپاژ بخار رايج تر شده است ، و لوله هاي بهتري كه بتوانند از آن استفاده كنند.

فشارهاي بالاتر ايجاد شد. در انگلستان ، استندپ هاي لوله اي از لوله هاي بلند، در معرض n شكل تشكيل شده بودند كه براي كاهش فشار و تأمين ارتفاع ثابت براي موتورهاي پمپاژ محور بخار كه تمايل به توليد يك جريان پالس داشتند، در حالي كه سيستم توزيع آب تحت فشار به فشار ثابت نياز داشت.

استند لوله ها همچنين يك مكان ثابت مناسب براي اندازه گيري نرخ جريان فراهم مي كردند. طراحان به طور معمول لوله هاي بلندر را در سنگ تراشي هاي تزئيني يا سازه هاي چوبي محصور مي كردند. در اواخر قرن نوزدهم ، ايستگاه هاي ايستاده شامل مخازن ذخيره سازي براي تأمين نيازهاي روزافزون شهرها در حال رشد بود.

مخازن هوايي قديمي

بسياري از برج هاي اوليه آب در حال حاضر از نظر تاريخي مهم تلقي مي شوند و در فهرست هاي مختلف ميراث در سراسر جهان گنجانده شده اند. بعضي از آنها به آپارتمان يا پنت هاوس هاي اختصاصي تبديل مي شوند.

در مناطقي خاص ، مانند شهر نيويورك در ايالات متحده ، برج هاي آب كوچكتر براي ساختمانهاي منفرد ساخته مي شوند. در كاليفرنيا و برخي ايالت هاي ديگر ، برج هاي آب خانگي محصور شده توسط سايدينگ (مخازن) يك بار ساخته شده بودند (1950 - 1930) براي تهيه خانه هاي فردي. آسياب هاي بادي آب را از چاه هاي حفر دستي به داخل مخزن در نيويورك پمپ مي كنند.